Verwachtingen.....
Vrij zijn van verwachtingen houdt je in het nu. Waarheid als een koe.
Als je buiten de box wilt kunnen voelen en leven, zul je het plaatje van de verwachte uitkomst los moeten laten. Verwachtingen belemmeren. Want ze óf je voldoet en kijkt niet meer verder, je hebt immers aan de verwachting voldaan, óf je voldoet niet en dan.... Blijf je dan vechten om toch uiteindelijk ooit aan die verwachting te voldoen of laat je de verwachting los....falen...
Ik had verwachtingen.... Heel veel... Van mensen, het leven en vooral van mezelf. Jaren lang was ik niet tevreden, want ik voldeed niet. Mijn omgeving moest zich aanpassen aan de wellicht ridicule verwachtingen die ik voor mezelf en voor hen stelde. In de hoop ze op die manier te stimuleren boven zich uit te stijgen. Want dat deed ik immers zelf toch ook?
Niet....
Faalangst.... Dat heb ik, immense faalangst. Om niet aan al die verwachtingen te kunnen voldoen. Het werkt verlammend. En resulteert in het kiezen van het veilige pad. Alleen die keuzes maken die met succes afgerond konden worden. En altijd blijven knagen, want die lat kon eigenlijk hoger. Die moest hoger, maar daar was die angst.
Leven in liefde.... Langzaam verandert het mijn leven. Het leeft in mij, het kan niet anders. Het is altijd zoals het is. Liefde kent geen goed of fout. Liefde is. Liefde kent geen verwachtingen. Ze kent alleen liefde. Zij is altijd het antwoord.
Verwachtingen onderdrukken mij. Ze beperken wie ik ben. Ze beperken mijn omgeving.
Nu ik stukje bij beetje probeer om verwachtingen los te laten naar mijn toekomst, begin ik te zien dat het leven zich ontvouwt zoals het is, niet zoals ik denk dat het zou moeten zijn. Ik word gedwongen om te leven zonder verwachtingen, simpelweg omdat ik de energie niet heb om keer op keer de teleurstelling te verteren. Dus ik trek mijn plan. Dag voor dag. Uur voor uur. Voor mij en mijn kindjes.
Maar waar blijft dan het begrip 'hoop'? Hoop mag gekoesterd worden. Wanneer is iets een verwachting en wanneer is iets hoop? Ik hoop op een huisje, ik hoop op liefde, ik hoop op een gezond lichaam voor mijn kinderen en mij. De vorm waarin zich dat mag manifesteren loslaten, is waar hoop zich onderscheidt van verwachting.
Ik laat mijn plaatjes los. En nee, dat is niet makkelijk en nee, dat lukt zeker nog niet altijd. Daar waar hoop in liefde mag zijn, kan zich een toekomst vormen die gelukkig mag maken met hoe het is.